Guðrún K. Gunnarsdóttir skrifaði BA ritgerð í þjóðfræði árið 2005 og er aðal umfjöllunarefni áhöld og tæki sem notuð voru við hvalveiðar og hvalskurð. Í inngangi segir að nokkuð hratt sé farið yfir sögu tímabilsins frá 1600 til 1935 hvað varðar veiðar Íslendinga, en mun meira fjallað um veiðar útlendra aðila þar sem þeir voru alls ráðandi, bæði í veiðum og rekstri vinnslustöðva í landi. Þættir úr sögu hvalveiða á heimsvísu koma víða fyrir og þá sérstaklega þáttur Norðmanna, en þeir voru ötulustu hvalfangarar í heimi, einkum á nítjándu öld og fram eftir þeirri tuttugustu. Sagt verður frá sprengiskutlinum og þeirri breytingu sem varð á veiðum með tilkomu hans. Sérstakir „flensihnífar" gegndu lykilhlutverki í verkun á hval og verður þeim bæði lýst í smáatriðum og sýndar af þeim myndir. Ýmis verkfæri koma við sögu við hvalvinnslu þó svo að skurðaráhöld hafi gegnt stóru hlutverki og mun verða fjallað um nokkur önnur og ekki síður nauðsynleg áhöld. Myndir eru á nokkrum stöðum í ritgerðinni, lesendum til glöggvunar.

Hvalveiðar: Lýsing helstu áhalda við veiðar og vinnslu